Amuse: Uit de oude doos

Op bijgaande foto zie je mij en Douwe begin 2015. Douwe was hier 2 jaar jong en mocht voor de 1e keer met mij mee naar de opleiding tot Natural Dogtrainer & Behaviour Consultant. Onze ruimte was fijn afgeschermd, zodat Douwe daar vrij kon bewegen. Al snel vond hij dat hij - zijn bijnaam was klauterkabouter - op de stoel naast mij mocht zitten. Hij deed de naam klauterkabouter eer aan totdat hij eind winter van dit jaar een kruisband scheurde. Toen deze kruisband na een operatie weer hersteld was en we konden gaan revalideren scheurde hij ook nog eens nummer twee. Nog een operatie volgde. Je zult begrijpen dat hij weinig meer klauterde. En terugkijkend, klauterde hij voor het eerste ongeval ook al minder dan voorheen. Dat sluipt er soms zo langzaam in, dat dit niet direct opvalt. Tijdens het herstel klauterde hij alleen nog met de hulp van een opstap op de bank thuis. Maar verder niet. Na het reguliere traject zijn we nog een traject gestart bij een holistisch werkend dierenarts. Twee operaties met dus ook twee keer narcose heeft echt wel impact op het hele lijf en uit de metingen bleek dat ook. Vorige week gingen we terug voor de 1e controle. En wat er daar gebeurde… voor ik het wist zat Douwe op één van de twee stoelen in de spreekkamer. Naast dat de dierenarts al heel tevreden was, vertelde dit gedrag me ook dat we op de goede weg zijn.

Terug naar de foto’s. Wanneer je veel foto’s en/of video’s hebt en die in chronologische volgorde bewaard, dan heb je een prachtig dagboek. Zo’n dagboek is reuze handig om alle veranderingen van je dier bij te houden en terug te zien. Want we kennen allemaal wel die ‘oh ja weet je nog’ momenten, die ons zoveel kunnen vertellen over het doen en vooral ook laten van onze lievelingen. Niet altijd komt - zoals nu bij bij Douwe - het gedrag weer terug. Maar ook dat wat je niet meer ziet, kan jou helpen bij het begeleiden van jouw dier.